ارزیابی آثار عملیات چوبکشی به توده باقیمانده در جنگلهای کمتر دست خورده (مطالعه موردی: بخش گرازبن جنگل خیرود)

صدمه به درختان باقیمانده، پیامد فعالیتهای بهرهبرداری و چوبکشی در تودههای جنگلی و ممکن است شامل خراش و شکستگی ریشه، زخمی شدن تنه و شکستن شاخهها و تاج باشد. هدف این تحقیق ارزیابی آثار محیطزیستی سیستم چوبکشی زمینی بر روی زادآوری و تجدید حیات جنگل و توده باقیمانده در جنگلهای کمتر دست خورده است. این تحقیق در بخش گرازبن جنگل خیرود به منظور بررسی جهت تعیین میزان صدمه وارده به زادآوری و توده باقیمانده به صورت برداشت صد در صد خسارتها در محدوده مسیرهای چوبکشی سه پارسل انجام شد. نتایج حاصل از صدمه به زادآوریها نشان داد که بالاترین درصد خسارت مربوط به گروههای رویشی شل و خال و بیشترین نوع صدمه از نوع شکسته و ریشهکن شدن و زخمیشدن میباشد. بالاترین درصد درختان صدمه دیده در طبقه قطری 04-24 و 04-04 سانتیمتر قرار دارند و بیشترین درصد زخمها سطحی هستند. همچنین، 04% از زخمها در تمام گونهها دارای اندازهای کمتر از 044 سانتیمتر مربع بوده و بیش از 34 % زخمها در یک متر اول تنه و بر روی ریشه و امتداد ریشهها قرار دارند. بیشترین تعداد درختان صدمه دیده در فاصله کمتر از یک متر از مسیر چوبکشی قرار دارند .موقعیت درختان نسبت به مسیر چوبکشی دارای تاثیر قابل توجه بر ارتفاع و تعداد زخم تنه است. بنابراین، باید تلاش برای کاهش صدمه به توده باقیمانده بر روی درختان مجاور مسیر چوبکشی و ارتفاع یک متر اول تنه که دارای بیشترین احتمال صدمه دیدگی بود است، متمرکز شود.